Δύο σταθμά & δύο μέτρα  

Το κακό χτυπάει άβέρτα

η καρδιά μου μαύρη πέτρα

κι' άρχισε και φυλλομέτρα

του μυαλού τα σούρτα φέρτα.

Σβούρα κάνω το μπεχλέρι

με τ' άριστερό μου χέρι

και στο άλλο ένα ποτήρι

να μην κάνω χαρακίρι.

Κι έτσι φεύγουνε τα χρόνια

μές την φτώχεια και διχόνοια

στης Ζωής το μετερίζι

άλλοι μέλι και άλλοι ρύζι.

Όλα τα είδα στον πλανήτη

απ΄της φτώχειας τον γρανίτη

φιλαργυρία πλεονεξία

καί ο πλούτος μόνη άξία.

Τι τα θές τι τα γυρεύεις

άλλο πια μη το παιδεύεις

κάνε την καρδιά σου πέτρα

όλοι πέρνουμε δύο μέτρα.

Άπ' του Μήτ () τη φαρέτρα.