Στο τσέγκι

Σε μια στροφή στο τσεγκί

άρχισε η ζωή να φέγγει

η φτώχεια σα με κοπανούσε

και η Ζωή λυσσομανούσε.

Έξι νομάτοι σ' ένα δώμα

και γώ έβριζα τον Μαμμωνά

γιατί άλλους τους κερνά

και μένα διάλεξε να με πονά.

Στάχτη το κάναν οι Ναζί

να μην μπορεί κανείς να ζεί

σ' αυτό το όμορφο χωριό

που δεν αφήσαν μαγειρειό.

Μα έσπειραν την ρουφιανιά

σε κάθε ρούγα και γωνιά

που στο πετσί μου τόχα νιώσει

ο γείτονας θα σε καρφώσει.

Μα ευτυχώς ψυχής χρησμός

έγινε μέσα μου σεισμός

και τό σκασα σαν φαντομάς

κι έγινα ξενιτιάς νομάς.

Μήτ

  𝐖𝐚𝐤𝐞 𝐦𝐞 𝐮𝐩 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐍𝐨𝐯𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐞𝐧𝐝𝐬!

Σαν κλέφτης έφυγε κι αυτό το καλοκαίρι

παίρνοντας μαζί του της καρδιάς το ταίρι,

Θέε μου ξύπνα με στα τέλη του Νοέμβρη

που ίσως η χαρά πίσω νά ρθει να μέ βρει.

Έφυγε και έφυγες και εσύ ξανά μαζί του

για να στολίσεις της δύσης τη φυγή του.

Χάθηκε όπως τον Αύγουστο οι Περσείδες

σα χάνονται μόνο αφού λίγα λεπτά τις είδες

μα συ έμεινες στης ψυχής μου τον ουρανό

κάτι πιο δυνατό κι απ' την άγάπη πιο τρανό.

Μήτ

Green Day - Wake Me Up

When September Ends

https://youtu.be/NU9JoFKlaZ0

 Έξεις και πώς ν' αντέξεις

Λίγακι πρίν να σας αφήσω..
ψάχνω απο που να αρχίσω,
Ξυπνώ πρωΐ πρωΐ πριν φέξει
να με ταΐσω του σέξ την έξη.

Απ' τα χαράματα who is next
ψάχνω έξαλες που θέλουν σέξ
Έξη στην φύση και στο μεθύσι
έξη στις έλξεις και στο γαμήσι.

Μα ας αφήσω τις όποιες έξεις
να παίζω πλέκοντας τις λέξεις,
Και του Facebook τις διαλέξεις
για τις αχόρταγες μου ορέξεις.

Να σας πώ με δυό~τρείς λέξεις
ψάρι γιόκ, κώλο αν δεν βρέξεις
Κι ας πάω να φάω 10 ταμάλες....
πρίν πώ μαλακίες πιο μεγάλες.


Μήτ

 

Η κραυγή μου,

Ξεκίνησαν κάπου στο Γρεβενίτι

στην γκογκάνια σε μια κρύπτη

οι ρίμες μου να στήσουν σπίτι

αθόρυβα χωρίς ν' ανοίξει μύτη.

Όμως δεν είχαν την ίδια τύχη

όπως αυτή ενός Άραβα σεΐχη,

άλλα την μοίρα ενός κομήτη ...

κει στου σύμπαντος μια κοίτη.

Και κάποιου γέροντα ερημίτη

που τριγυρνά σαν το τερμίτη,

και χοροπηδάν σαν καουτσούκ..

σε μαύρες τρύπες τσούκ τσούκ.

Κι εκεί ο άρχων του υπερπέραν

τους υποδέχεται καλήν εσπέραν.

Μήτ ο ρεζίλης.

Στίχος είναι η κραυγή μου,

αλλά και ο τρόπος που έχω να κρατώ

σημειώσεις πάνω στις ψηφιακές πλέον,

χαρτοπετσέτες, αυτού του σκυλάδικου

που λέγεται Κόσμος.

 

Νείλος θλίψης.

Νείλος θλίψης πόνου ρέμα..

στο μοιραίο σου το βλέμμα,

Στην ψυχή σου έχεις θέμα

μην μου πείς οτ' είναι ψέμα...

Θα ήθελα με την άδειά σου

να μιλήσω στην καρδιά σου

Να της πω δυό λόγια έρμα

πρίν περάσουμε στο γέρμα.

Άνοιξε μου την καρδιά σου

γιατί κρύβεις τα κλειδιά σου

κόφτο και μη ζείς στο ψέμα

αγάπης να σου δώσω αίμα.

Να' χεις την αλήθεια στέμμα

αντί νά χεις για θεό το ψέμα

και η συνήθεια σου στο ψέμα

λές κι' ναι η σαντιγύ η κρέμα...

Μήτ

  Βαθειά ογδόντα

Εγώ μωρό μου στό χω πεί ανήκω στα αλάνια

και πάψε να μου λές για γάμους και στεφάνια...

Στο λέω δεν παντρεύομαι πρίν απ' τα όγδόντα

δεν έβγαλε το στόμα μου τον φρόνιμο οδόντα,

Άκου δεν παντρευόμαι κι ήσυχο να μ' αφήσεις

έναν αετό δεν γίνεται μες σε κλουβί να κλείσεις,

Με λές αχόρταγο αδιόρθωτο, με λές και αλήτη

γιατί δεν είμαι έτοιμος να ανοίξω ακόμα σπίτι.

Με λές και επιπόλαιο κι άντε να κάνω ευχέλαιο

μήπως κι υπογράψω του γάμου το συμβόλαιο,

Τασία μου όμως για άκουσε, εγώ είμαι αφασία

ξέχασε το πάτημα του γαμπρού στην εκκλησία.

Εγώ απ' τα ίερά μυστήρια έχω κάνει αποστασία

και ας με τρελαίνει στην Ζωή που λες η ιππασία,

Και θάμαι λεύθερο πουλί ως τα βαθειά όγδόντα

εκτός αν κάτ'απρόοπτο συμβεί απο μιά σπόντα.

Μήτ

νικητής αιώνια

κι αιώνια ήττημένος…

Μωρό μου δεν παντρεύομαι - Νίκος Βεζυράκης.

https://youtu.be/Vm4unLbetuY