"Γκούλαγκ"
Κι άν η Ζωή ζορίζεται
και η μοίρα ειν' σκληρό καρύδι
Το ταξίδι συνεχίζεται,
ας μας ποτίζουν χολή και ξύδι.
Κι αν λές για όλα ευθύνεται,
το Γκουλάγκ αρχιπέλαγος
στο τέλος το δάκρυ μας γίνεται
ένα καταγάλανο πέλαγος.
Κι ενώ σβήνουν τα μεράκια μας
μ' ένα ρεφρέν του Καζαντζίδη....
Να έλπίζεις στα παιδάκια μας
μην μαγαρίζεις το παιχνίδι.
