Σιγά το βύσσινο...

«Να (μού) λείπει το βύσσινο»

ο χαρακτήρας σου κουρέλι βύρσινο

άλλον δούλεψε ψηλό γαζί

μια φορά κι ένα καιρό ζούσαν οι χαζοί.

Τα γλυκόλογα αλλού μολόγα

δεν τα χωράει η δική μου η πιρόγα

έχω και ανεβασμένο ζάχαρο

από τον χαρακτήρα σου τον άχαρο.

Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά

πιάσε δέσε τα μαλλιά σου αλογουρά

ξέρω, και γι αυτό μιλάω χύμα

άντε χάσου πριν γίνω θύτης από θύμα.

Μητσάρας.

Το πέτσινο σακκάκι μου ~ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ.

https://www.youtube.com/watch?v=wGCNIACQWiA

Τό μαγεριό της Αλεξάνδρας.

Ξαναπήγα ο ματσαράγκας

στό μαγεριό της Αλεξάνδρας,

κεί στη γειτονιά στο Γκάζι

που το κλαρίνο σε ξελογιάζει.

Ένα στέκι απο άλλη φάση

να σου φύγει το καφάσι,

με γεύση απο Παρακάλαμο

για της Ζωής τον Άλαμο.

Στο μαγεριό της Αλεξάνδρας,

που ο γλεντζές ο άνδρας

βρίσκει εκεί την έπαρσή του...

στης ψυχής την όασή του.

Μήτ

  Μάνα

Της μάνας η αγάπη
δεν είναι αυταπάτη
είναι ιερή κατήχηση
κάθετη αναρρίχηση,
ειν' κράτος εν κράτει .

η θεική αντιστοίχηση
ειν' της ψυχής το άτι
γλυκιά και ντελικάτη
με κοσμική απήχηση,
αυτό που λεν το κάτι..


Μήτ

 Το Τσίταχ

Δεν είμαι' ο βασιλιάς της αυγής

ούτε εχω το βοτάνι της πληγής

ώστε τον χρόνο να προπεράσω

και τον θάνατο να τον καγχάσω.

Καταραμένοι σφυγμοί της Ζωής,

μετρονόμοι στο ρεύμα της χοής

αχ να μπορούσα να σας κεράσω,

να σας μεθύσω να σας δαμάσω.

Τρέχετε σαν μια Τσίταχ λιμασμένη

να σπαράξετε το θήραμα απομένει

και θα είμαι εκεί να το διασκεδάσω

ειμ' άνδρας εγω δεν θα αποδράσω.

Μήτ

 Άτακτη φυγή.

Άσε τα τσιφτετέλια αναψυχής

και άκουσε τα τέλια της ψυχής

με αργό ζεΐμπέκικο της ενοχής.

Τα πολλά λόγια είν' πολυτέλεια

και αλλουνού παπά Ευαγγέλια

έμένα μη μου το παίζεις τέλεια..

Σε διάβασα σαν ανοιχτό βιβλίο

και ότι ένα συν ένα κάνουν δύο

στο λέει της καρδιάς το επιτελείο.

Κόψε λοιπόν την κρέμα σαντιγί

και πρίν τα πάρω, πάτησε στη γή

αλλιώς ρίχτο στην άτακτη φυγή.

Μήτ

Η αλήτρα

Ήτανε μεγάλη αλήτρα

καυτός ατμός σε χύτρα

απ' της μάνα της τη μήτρα.

Ο διάολος να την πάρει

βάλε ενα τριπλό Καμπάρι

το μυαλό μου πριν σαλτάρει .

Έλα πιάσε και το ντέφι

να σου το χτυπαώ με κέφι

κι αγκαλιά τράβα μια σέλφι.

Και όσο θα είμαστε φίλοι

στου φέΐσμπουκ τη στήλη

άστην να ψάχνει καριοφίλι.

Μήτ

 🏴󠁭󠁨󠁬󠁿 Πώς να δικαιολογήσεις

Eίχες μές στα πλάνα σου

την Ζωή σου να χτίσεις

όχι την πνοή να αφήσεις

κεί στα Τέμπη της Λαρίσης

και να χτικιάσει η μάνα σου.

Κι ενώ κάν δεν πρόλαβες

τα νειάτα σου να ζήσεις

τα μάτια σου πρίν κλείσεις

της χώρας οι ταγοί με ρήσεις

δίνουν κούφιες εξηγήσεις.

Κι άλλοι κάνουν αναλύσεις

με «κροκοδείλια δάκρυα»..

κεράκια πένθος και δεήσεις

για το απεχθές το έγκλημα

μ' αντιρρήσεις και μηνύσεις.

🏴󠁭󠁨󠁬󠁿

Δεν ήταν θέλημα θεού

βγάλτε το αυτό απ' το νού

κι ούτε ήταν ατυχία του

που η αμαξοστοιχία του

«κρανίου τόπος» κρίσης.

Γι αυτό....

Στην αιώνια ησυχία σου

δυνατά να αναφωνήσεις

πατέρα μάνα αδέλφια μου

ίσόβια τους υπεύθυνους

¦στην φυλακή να κλείσεις¦.

Μήτ

Μαρία Φαραντούρη - Μοιρολόΐ.

https://youtu.be/OAYZaX8tekk