Πάντρεμα του Πεύκου με την Οξιά...

Κάποτε το Γρεβενίτι είχε Ζωή,

τώρα έμεινε του νερού η βοή

Αργά-αργά άδειασε το λαγήνι

κι ο χάρος δεν έχει κάν ευθύνη.

Λίγα γεροντάκια έχουνε μείνει

κι η ζωή τους συνέχεια φθίνει,

Στη νεολαία αρέσει η οχλοβοή

και της πόλης η κοσμοσυρροή...

Η ψυχή μου σε θλιψη κι οδύνη

επιλέγουν της πόλης το καμίνι

και του διοξείδιου την διοξίνη

άς τους κάνουν τη Ζωή πατίνι..

Ο φρέσκος αέρας τους τη δίνει

και προτιμά υπηρέτης να γίνει

αντί της επαρχίας την σαγήνη...

είν' ένα κακό που'χει παραγίνει..

Μήτ