Γυρίζει ο καιρός

Με το βλέμμα τ' απαθές

νιώθω άλλο δεν με θές

σαν ναυάγιο στη στεριά

και εν αιθρεία μαχαιριά

Κάποτε ήμουν τυχερός

όμως γυρίζει ο καιρός

πάν του πάθους τα φιλιά

μέσα μου έχω αντηλιά.

Kάθε νύχτα σε γυρεύω

με την σκέψη παζαρεύω

γκρεμισμένο το γεφύρι

και τα πίνω ξεροσφύρι.

Στο μεθύσι είμ' εθισμένος

σαν φελάχος διψασμένος

Και παλεύω μες τη μπόρα

σα τα πλοία τα ποντοπόρα.

ΜήτSS