Χαμένη Ατλαντίδα

Κρυμμένη ηλιαχτίδα μου

χαμένη Ατλαντίδα μου

γλυκό μου αιθέριο ταίρι

μου στήσανε καρτέρι

και πήραν την ασπίδα μου.

Βαρύς είν' ο χειμώνας

κι η πλήξη με δαμάζει

στου χρόνου το άγιάζι

κι εγώ όρφανός θαμώνας

σαν πέφτει το χαλάζι

μόνος μου κάνω χάζι

σαν άνθος ανεμώνας.

Σάββατο βράδυ αστέρι μου

και άΰπνο περιστέρι μου

φορώντας την χλαμύδα μου

πούλησα την ελπίδα μου

για δίκοπο μαχαίρι.

Όταν εσύ έβαλες ΧΙ

πρίν μπεί τι καλοκαίρι

την πιό ωραία η εποχή

που χαίρεται το αγέρι

κι άλλοι ψάχνουν ταίρι

εγώ στο κρύο στη βροχή

τρέμω σαν περιστέρι.

𝚳ή𝛕𝐒𝐒