Μπούγκι μπούγκι

Της σιγής το αποκούμπι..

είν' η νύχτα για τη μέρα,

κι έτσι με το καλησπέρα

χορό πιάνουν τα όνειρα

για ένα μπούγκι μπούγκι

και με κάνουν Κούγκι...

Πάλι του Άπρίλη φάνηκε

στου ουρανού τη χάρη

το γκρί χλωμό φεγγάρι

αστράφτει μέσα στο βυθό

σαν το ρόζ μαργαριτάρι

στης μοναξιάς συρτάρι.

Στα καταγάλαζα νερά

γώ ψάχνω την αγάπη

που ίσως την ξανάβρω

στο φανάρι του Σταμάτη

κι όχι μέσα σ' ένα κάδρο

ούτε σε μιά αυταπάτη...

Όμως δεν κάνω τάματα

κι ούτε βάζω κλάμματα

μα ελπίζω σε μιά ευχή μου

να σε ξαναβρώ ψυχή μου

να τελειώσει η ταραχή μου

και η τρικυμία ψυχή μου.

ΜήτSS