

Δεν θέλω στον παράδεισο να πάω,
μα στο Ζαγόρι νερό να πίνω σαν διψάω
πρασόπιτες να τρώω όταν πεινάω

Να ρέει η ρακί, να τελειώνουν τα μεζεδάκια,
να καίνε τα τσιγάρα, να λέμε τραγουδάκια
λές δεν υπάρχει αύριο, σαν παίζουν τα βιολιά
τσακίρ κέφι, να ρίχνουμε και μια γυροβολιά.

Πράγματα απλά που φαντάζουν μακρινά
μέσα στη νέα πραγματικότητα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου