Θαλής ο ημίθεος
Μήτσς ο ηλίθ(ι)ος.


Αχ βρέ Θαλή αλί αλί
αλί αλί και τρίς αλί
εσύ μιλούσες με τον νού
κι εμείς πρωΐ πρωΐ νουνού
και θαμώνες του μουνιού.

Αχ βρέ Θαλή αλί αλί
θέλει η φυλή Ζωής φιλί
κι ενώ γαβγίζω σαν σκυλί
έβγαλε η γλώσσα μου μαλλί
της κρέμασα και χαϊμαλί.

Αχ βρέ Θαλή αλί αλί
η κατάσταση θολή
εσύ μας τα έλεγες Θαλή
μα μεις γραμμένα στην ψωλή
που τα μικρά τη λεν Λιλί.

Αχ βρε Μιλήσιε Θαλή
άνθρωπε μου μπεσαλή
μέσα ακούω μια φωνή
"πρίν γίνει ο κώλος σας χωνί
ξυπνήστε βρε Μοϊκανοί."


Μήτσς
(Ξεχείλισε ο έρμος ο ειρμός...
όπως "η πούτσα του Γεωργίτση)<---
τοπωνύμιο βρύσης,
στο Μέτσοβο κοντά
στο Γρεβενίτι το χωριό μου.)