Στη γή του Πύρρου.
Κάπου στη γή του Πύρρου
του τόπου αυτού του στείρου
γύρναγα κει σαν σάτυρος.
με ένα σακίδιο μάρτυρος.
Ας έγραφε ένας πάπυρος
εκεί θα ζείς παράταιρος,
όπως στις στέπες Τάρταρος
στα στέκια του αγριόχοιρου
κι έκείνα του σκαντζόχοιρου.
Μα η ψυχή σ' έναν χρησμό
θα μοιάσεις λέει στον Ιανό
δε θα γυρνάς σαν ορφανό
Και έψαξα γαλάζιο ουρανό
σ' ένα καινούργιο αστερισμό.
Κι αντί να μείνω άπορος
«κοινωνικά ανάπηρος»
όσο κι αν ήμουν άπειρος
«διά πυρός και σιδήρου»
έγινα δαμαστής τ' ονείρου,
Και με πίστη ιερομάρτυρος
και αντοχή από χελιδόνι,
έγινα άνδρας σκληρός
σαν τη φλέβα από μαόνι
και σαν Ρωσικό κανόνι.
Μήτ
ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑ ΓΗ - Λάκης Χαλκιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου