"Εμένα οι στίχοι μου ήταν μόνο για 'Κείνη..."

Άναρχες ρίμες

Άναρχες ρίμες, χείλια φυτίλια
και αγάπες ορφανές
στων καραβιών τις πρύμνες
ενώ κουνάν μαύρα μαντήλια
στις καρδιάς τις κρήμνες
λίγο πριν τ' ωκεανού τ αχανές.

Άναρχες ρίμες, δάκρυα μίλια
ο πόνος βαρύς αμανές
μες απ της ψυχής τις γύμνιες
όπως μια τραγωδία αισχύλεια
και εκλείψεις σελήνιες
με ελπίδες στο νου ερτζιανές.

Άναρχες ρίμες σιωπής κοχύλια
με μνήμες Απριλιανές
πάγος οι νευρικές μου ίνες
στης ψυχής μου τα ανήλια
ώρες μέρες και μήνες
σαν πίσσα μαύρες από κυανές.

ΜήτSOS