Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Μα δεν είσαι πουθενά...

Κι ένας μαύρος ουρανός μου θυμίζει συνεχώς πως σ’έχω χάσει...

☆ミღ Παράνοια? ღ彡☆

Αιώνας οι ώρες μοναξιάς
δεν περνούν
τρείς μέρες έχουν τα μάτια
να σε δουν
Φεγγάρι κι άστρα για σένα
ρωτούν
οι νυχτερίδες στα ραντάρ σε
ζητούν.

Ψάχνουν γη και ουρανό
να σε βρουν
και όρκο κάναν να ρθούν
να το πουν
αν κάποιος άλλος σε κρατά
αγκαλιά
και σου χαρίζει υποσχέσεις
στα φιλιά.

Θεέ μου εσένα εμπιστεύομαι
μεγάλε
εσύ θα ξέρεις αν αυτό είναι
το φινάλε.
Ποτέ δεν το περίμενα αλήθεια
να ναι
σαν πυγολαμπίδες οι σκέψεις
γυρνάνε.

Μου ναι αδύνατον πλέον να
κοιμάμαι
οι παραισθήσεις τα πάντα
κυβερνάνε.
Κι αν τον ύπνο ξεγελάσω
όπως να ναι
νυχτοπούλια έρχονται και με
ξυπνάνε.


® Δημήτρης
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•` ¤ Δημήτρης Βουγανης
Σαλτ Λεικ Σιτυ, USA
Έτος 2015.

Στην Ιστοσελίδα είναι κατοχυρωμένα πνευματικά δικαιώματα της DVCC



Δεν υπάρχουν σχόλια: