Το παλιό καφενείο 

Κοιτώ απ' το τζάμι στα κρυφά
βλέπω κάποιον καφέ ρουφά
άλλος την σόμπα έχει αγκαλιά..
άλλοι δύο δίπλα χωρίς μιλιά.

Θολό απ' τα χνώτα ειν' το τζάμι
δυο πεταλούδες στο νταβάνι.
πολλές σκιές κάτω από το Lux
ακούω μόνο την λέξη Μπρούκς

Παντού καπνός πυκνό ντουμάνι
άνδρες μπουλούκι σαν καραβάνι
άλλοι σκυμμένοι άλλοι σιωπούν
δεν θέλουν ίσως τα ίδια να πούν

Ρωτάω μια μέρα τον πατέρα
θέλω μαζί σου να ρθώ κει πέρα
της λησμονιάς μου είναι λημέρι
είσαι μικρούλης για τέτοια μέρη.

Τώρα τα μάτια μου θολώνουν
άνδρας να γίνω αγχωνόμουν
έξω απ' το τζάμι ονειρευόμουν
λάθος μου ήταν που βιαζόμουν.


® Δημήτρης

Πιτσιρικάδες που δεν μπορούσαμε να μπούμε μέσα,
και κοιτούσαμε έξω απ το τζάμι στα κρυφά!