





Κάποτε ήμουνα ερωτύλος
δε μου ξέφευγε καν ψύλλος
και το γλένταγα ποικίλως.

Τ' όμορφα θηλυκά ο ζήλος
και υπερατλαντικός ναυτίλος
στο μυαλό μου ένας θρύλος.

Σήμερα ένας γέρος σκύλος
χρόνος της σταύρωσης ο ἧλος
νιώθω μια ερημωμένη Δήλος.

Ενας στείρος Αρμαντίλλος
μια τραγωδία αλλά Αισχύλος
και του Παρθενώνα στύλος.

Στης απόγνωσης το χείλος
στο δέλτα της Ζωής ο Νείλος
που σε ξεπετάει κι ο φίλος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου