«Ό ψάρακας»!

 

Είχα ηρεμία τάξη

η Ζωή μου τέλεια πράξη

μα ἔμελλε η άτιμη

σε μιά στιγμή ν' άλλάξει.

Μές σε χρόνο άνύποπτο

χωρίς τίποτα ύποπτο

νάρκη κρυμμένη που να δω

για να προλάβω το κακό.

Η όμορφιά της έκρυβε

όλον αυτό τον κίνδυνο

κι έγινα ο κομπάρσος της

σε ρόλο έπικίνδυνο.

Είχε για δόλωμα θα πώ

το πάθος της το άσβεστο

μία πλεκτάνη τέλεια

μέσα εκεί να συλληφθώ.

Τό χε τάμα να πατεί

τον κάθε άνδρα που θα βρεί

γιατί δεν ήταν μπεσαλής

ο πρώην άνδρας της τρελής.

Κι έτσι την πλήρωσα εγώ

για κείνον τον μηδαμινό

μα ελπίζω τούτο το κακό

να είναι μονάχα ως έδώ.

Μήτ 🆘