Το ντέρτι μου είν' αλέτρι
που μου σκίζει την ψυχή
που δεν γνωρίζει εποχή
Είναι ένα σύννεφο παχύ
που μου καίει τα σωθικά
και όμως αντέχω στοΐκα
αυτή στην πύρινη βροχή.
Μα όταν γίνεται καημός
και λιώνω απ' το μαράζι
τ' ηφαίστειο μέσα βράζει
μέχρι να σβήσει ο θυμός.
ΜήτS
S
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου