Ομολογία.

Όλα τα βλέπω σκοτεινά.

και όλα τα βλέπω μαύρα,

έχασε η ψυχή την αύρα

έγινε η Ζωή μου χάβρα.

Πολύ πονά η λαβωματιά

απ' όταν έσβησε η φωτιά

στα χείλη σου τα λαύρα...

σε ψάχνω μες στα κάδρα...

Και σέρνομαι σαν σαύρα

στης μνήμης μια χαράδρα

μα σε αγαπώ πραγματικά

άς μ' έσβησες σαν άνδρα.

Μήτ