Πατρίδα.

Μες τα ποτάμια του βορρά

Ακούγεται η φωνή μου

Στου Βόσπορου τα σύνορα

Μυρίζει η ανατολή...

Σαν καίγεται η καρδία μου.

Είναι φορές που προσπαθώ

Να βρώ μία πατρίδα

Και να πιστέψω πως μπορώ

Να έχω μια ασπίδα

Για τα άμοιρα παιδιά μου.

Μα πάντα πέφτω στο κενό

Χωρίς θερμοκοιτίδα

Και η θάλασσα μ' όρέγεται

Πνίγοντας κάθε ελπίδα

Και όλα τα σχεδιά μου.

ΜήτSS