Από το παρατηρείν στην ανάδυση του στοχασμού…
Άχανές με Νές Ό ουρανός ασέληνος
όλος ό κόσμος φέλλινος
και το είδωλο εκείνης.
Καπνίζω σαν φουγάρο
οι ελπίδες μου κενές
στο εικοστό τσιγάρο
παρέα μου ένας Νές.
Κι άλλος φίλος έφυγε
ανήμερα Σαββάτου
κανένας δεν διέφυγε
τ' επάρατου θανάτου.
Σιγοβράζει η ψυχή μου
σαν ηφαίστειου καλντέρα
με τη λάβα σαν βροχή
να γίνει η νύχτα μέρα.
Ό,τι αγνοεί το βλέμμα
το κερδίζει το απλανές
έτσι ταξίδεψα ένα γέμα
στού χάους το Αχανές,...
Και έφτασα στο τέρμα
στου ουρανού το πέραν
μα όλα τα βρήκα έρμα
και κεί στο υπερπέραν...
Μήτs
s.
s.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου