Αδέσποτος εαυτός.

Στην καρδιά μου άγριος τυφώνας
η τσαχπίνα άνοιξη πού γινε χειμώνας
Με αποτσίγαρα και στάχτες στο τάσι
είναι δύσκολο κανείς να σε ξεχάσει...

Με αποτσίγαρα και στάχτες στο τάσι
ο καπνός τους πως να σε σκεπάσει..
΄Ησουνα η άνοιξη κι έγινες λειμώνας
δεν θα το "χωνέψει" ούτ' ο Κυκεώνας...

Μα δεν είναι ώρα για παραληρήματα
κάποιες σχέσεις γίνονται μαθήματα
Κι έτσι μέσα σ’ ένα γέλιο θα κρυφτώ
Μπάς και βρώ τον αδέσποτο εαυτό..

Δυνατά θε να γελάσω και να διώξω
τις ρυτίδες μου της λύπης να αμπόξω,
Να φορτίσω τις καρδιάς τις μπαταρίες
για να ξαναρχίσω αγάπης ιστορίες.


® Μήτ