Το Άγιο Μύρο μύρισα
τον έρωτα μαρτύρησα
μας παίρνει μάτι ο θεός
με τ' ασημένιο σύννεφο
κλαίει ζηλεύει και αυτός.
Το μύρισα το μύρισες
στον θάνατο ψιθύρισες
ρίζα ότι είσαι μηδενός
στον βίο τον εφήμερο
κι ότι δεν είσαι κανενός.
Το Άγιο Μύρο μύρισες
με πάθος με πλημμύρισες
πορφύρινος εσπερινός
και απο θεριό ανήμερο
μαΐστρος Καλοκαιρινός.
Μήτ
Ο Μήτσος σε «ερωτικό ναρκισσ(ε)ισμό».
Μερικές δεκαετίες πρίν...
και πρίν φάει τα μούτρα του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου