Το Τσίταχ
Δεν είμαι' ο βασιλιάς της αυγής
ούτε εχω το βοτάνι της πληγής
ώστε τον χρόνο να προπεράσω
και τον θάνατο να τον καγχάσω.
Καταραμένοι σφυγμοί της Ζωής,
μετρονόμοι στο ρεύμα της χοής
αχ να μπορούσα να σας κεράσω,
να σας μεθύσω να σας δαμάσω.
Τρέχετε σαν μια Τσίταχ λιμασμένη
να σπαράξετε το θήραμα απομένει
και θα είμαι εκεί να το διασκεδάσω
ειμ' άνδρας εγω δεν θα αποδράσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου