κατάρα άκρια
Δεν φταίω εγώ
που με πιάνουν τα δάκρυα,
μα είναι μια κατάρα άκρια...
που δεν με άφησαν τα μαύρα χρόνια
να παλέψω σαν τον Διγενή στα 5 αλώνια.
😢
Κι ούτε που
ο μαρξισμός και τα παχειά λόγια
μείναν μονάχα ευχολόγια
σαν δεν κατάφεραν να λύσουν τα μάγια
και να στρώσουν το δρόμο μας με βάγια.
😢
Μήτ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου