Ποιος ήλιος μεσουράνησε
και δάμασε το φως σου
κι έσβησε απ' τά μάτια μου
το χρώμα των ματιών σου.
✴
Πιο σύννεφο σου έκρυψε
αστέρι μου την λάμψη
και η βροχή τον έρωτα
σάν χρώμα έχει ξεβάψει.
✴
Πάει η χαρά μου χάθηκε
προδόθηκε μαζί σου
παγιδευμένος τώρα εγώ
ζώ με την θύμηση σου.
✴
Και δεν γυρίζω στο μυαλό
την πιο όμορφη την σελίδα
νά μου κρατάει ζωντανή
την πιο μικρή μου ελπίδα.
✴
Έτσι κοιμάμαι και ξυπνώ
το φώς σου αυτό νά ξαναδώ
νά ξαναλάμψης στη ζωή μου
νά βρει γαλήνη η ψυχή μου.
✴
Και μόνο πάλι όταν σε δώ
μες τόν δικό μου αστερισμό
αστέρι μου νά ξαναλάμψης
θα χω και πάλι προορισμό.
✴
® Δημήτρης
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•` ¤ Δημητρης Βουγανης
Salt Lake City
02/09/15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου